مشارکت مشایخی فیض | چگونه دعا کنیم

چگونه دعا کنیم

(بخش دوم)

متی ۶: ۹
پس شما به اینطور دعا کنید، ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدّس باد.
نام تو مقدس باد.
یهودیان دعای معروف خود קדיש با تلفظ (کِدیش) که در اکثر مراسم مذهبی و عبادتی خوانده میشد را چنین آغاز مینمودند: نام بزرگش ستوده و مقدس باد.
عیسی مسیح نیز در ابتدای دعا میگوید: نام تو مقدس باد. ‌
اما منظور چیست؟ آیا ما می‌توانیم بر قدوسیت خداوند بی‌افزاییم.
آیا ما با دعاهای خود خداوند را در قدوسیت نگاه می‌داریم و او را از خطر نا مقدس شدن حفظ می‌کنیم؟
به یا داشته باشید که او قدوس است و نمی‌تواند از قدوسیت خود خارج شود.
وقتی کلام خدا می‌گوید در او تاریکی نیست به این معنی نیست که تا به امروز نبوده بلکه به این معنی است که هرگز نبوده و نخواهد بود.
خداوند قدوس است آن هم به طور محض و زره‌ای گناه و تاریکی را تاب نمی‌آورد .
لاویان ۱۱: ۴۴- ۴۵
۴۴ زیرا من یهوه خدای شما هستم، پس خود را تقدیس نمایید و مقدس باشید، زیرا من قدوس هستم پس خویشتن را به همه‌ی حشراتی که بر زمین میخزند نجس مسازید. ۴۵ زیرا من یهوه هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم، پس مقدس باشید زیرا من قدوس هستم.
اول یوحنا ۱: ۵
۵ و این است پیغامی که از او شنیده‌ایم و به شما اعلام می‌نماییم، که خدا نور است و هیچ ظلمت در وی هرگز نیست.
او قدوس هست کاملاً.
آیا ما باید در دعا به حضور خدا آمده و صرفاً تکرار کنیم ای خداوند تو قدوسی تو قدوسی....! مانند آنچه ریاکاران فریسی میکردند و امروزه نیز در مذاهب بسیار و حتی بعضی فرقه‌های مسیحی دیده میشود؟؟؟
به یاد داشته باشیم که عیسی مسیح فرمود: شما به اینطور دعا کنید و نه این که صرفاً کلمات این دعا را تکرار کنید. در این دعا عیسی مسیح خداوند، اولویت‌ها و اهمیت‌ها را به ما می‌آموزد.
عیسی مسیح به ما یاد می‌دهد در دعا اولویت بر این حقیقت باشد که در حضور خدایی هستیم قدوس.
اولویت بر ستایش و شناخت او باشد.
دعا با ستایش نام خدا آغاز می‌شود.
بعضی افراد در زمان دعا چشم‌های خود را بسته فقط لیست نیازها و خواهش‌های خود را بیان میکنند. کاملاً متوجه هستم که گاهی فشارها بسیار زیاد و شرایط سخت خواهد بود، اما عیسی مسیح این طریقه‌ی دعا را به عنوان شکل کلی دعا به ما می‌دهد و نمی‌گوید صرفاً در زمان خوشی و شادی چنین دعا کنید. عزیزان، دعا به معنی جستجو و تعمق در خداشناسی است و نه صرفاً راه دریافت نیازها، هرچند که غالباً برای خواهش‌ها دعا می‌شود نه نیازها. همواره به یاد داشته باشیم که خداوند ماشین خودپرداز نیست که دعا کارت بانکی ما باشد و صرفا با فشار یک دکمه آنچه سفارش داده‌ایم به ما داده شود.
اما چنان که گفته شد، گویا بعضی دعاها هم یادآوری به خدا است که تو قدوسی، تو قدوسی. گویی خداوند را از قدوس بودنش آگاه می‌کنیم. در جلسه‌ای در یک کلیسا که میهمان دوستی بودم، شخصی در حال دعا چنین می‌گفت: ای قدوس، ای قدوس، ... بله، بعد از سه بار به یاد فرشته‌های کتاب اشعیاء و مکاشفه افتادم اما چندین بار متمادی و برای چند دقیقه چنین تکرار کرد ای قدوس ای قدوس ای قدوس و با هر بار گفتن قدوس بر حرف سین (س) قدوس تأکید می‌کرد و نفس خود را با لرزش بیرون می‌داد، و من متوجه نشدم، چرا باید در حضور خدایی که می‌توانیم به سادگی و با آزادی دعا کنیم صرفاً بر اساس احساسات و بدون علاقه به رشد در شناخت او مانند مرتازها ورد بگوییم.
ما باید درک درستی از تعالیم مسیح داشته و بر حسب تعلیم کل کلام خدا متوجه‌ منظور مسیح بشویم.
فکر نمی‌کنید رابطه و ریشه‌ی این آیه و آن جمله در دعای کدیش هر دو از یک جا می‌آید؟
کدیش: نام بزرگش ستوده و مقدس باد.
دعای عیسی مسیح: نام تو مقدس باد.
منشا از یک منبع است.
خروج ۲۰: ۱- ۱۱
۱ و خدا تکلم فرمود و همه‌ی این کلمات را بگفت:
۲ من هستم یهوه، خدای تو، که تو را از زمین مصر و از خانه‌ی غلامی بیرون آوردم.
۳ تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد.
۴ صورتی تراشیده و هیچ تمثالی از آنچه بالا در آسمان است، و از آنچه پایین در زمین است، و از آنچه در آب زیر زمین است، برای خود مساز.
۵ نزد آنها سجده مکن، و آنها را عبادت منما، زیرا من که یهوه، خدای تو میباشم، خدای غیور هستم، که انتقام گناه پدران را از پسران تا پشت سوم و چهارم از آنانی که مرا دشمن دارند میگیرم.
۶ و تا هزار پشت بر آنانی که مرا دوست دارند و احکام مرا نگاه دارند، رحمت می‌کنیم.
۷ نام یهوه، خدای خود را به باطل مبر، زیرا خداوند کسی را که اسم او را به باطل بَرَد، بیگناه نخواهد شمرد.
۸ روز سَبَّت را یاد کن تا آن را تقدیس نمایی.
۹ شش روز مشغول باش و همه‌ی کارهای خود را بجا آور.
۱۰ اما روز هفتمین، سَبَّتِ یهوه، خدای توست. در آن هیچ کار مکن، تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و بهیمه‌ات و مهمان تو که درون دروازه‌های تو باشد.
۱۱ زیرا که در شش روز، خداوند آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست بساخت، و در روز هفتم آرام فرمود. از این سبب خداوند روز هفتم را مبارک خوانده، آن را تقدیس نمود.
تمامیت ده فرمان بر قدوسیت خدا اشاره دارد. هم در ده فرمان و هم در دعای عیسی مسیح خداوند در حال آشکار ساختن خود بر قوم خویش می‌باشد.
شناساندن خودش به قومی که با وجود دیدن کارهای دست او، او را نمی‌شناسند.
و برای خدا مهمترین چیز رسیدن قومش به شناخت درست است.
هوشع ۴: ۶
قوم من از عدم معرفت هلاک شده‌اند. چونکه تو معرفت را ترک نمودی، من نیز تو را ترک نمودم که برای من کاهن نشوی؛ و چونکه شریعت خدای خود را فراموش کردی من نیز فرزندان تو را فراموش خواهم نمود.
با دقت برای شناخت خدای حقیقی وقت بگذاریم. کلام خدا را مطالعه کنیم و اجازه بدهیم شناخت او دعاهای ما را تبدیل کند. هیچ شخص دیگری جز خدای حقیقی خدای کتاب مقدس، خدای تثلیث را در دعاها مخاطب قرار ندهیم، همچنان که خود عیسی مسیح به ما میآموزد و هیچ واسطه و میانجی جز عیسی مسیح را در دعا در ذهن نداشته باشیم. گاهی از چاله بر آمده و به چاهی فرو می‌رویم. از خرافات و انسان پرستی دست کشیده و به نوع خطرناکتری از انسان پرستی و امامزاده و قدیس باوری می‌رسیم.
عیسی مسیح در حالی این موضوع را تعلیم می‌دهد که در حال آشکار ساختن حقیقتی است و آن این که خداوند قدوس می‌خواهد در زندگی ما نیز تقدیس کرده شود.
به این معنی که آن جایگاه عالی از آن او باشد.
خداوند از ما می‌خواهد مقدس باشیم، چون خودش قدوس است. او می‌خواهد ما که در شروع دعا به او می‌گوییم پدر، شبیه او هم باشیم.
می‌خواهیم دعا کنیم، به زندگی‌هایمان نگاهی بیاندازیم، جایگاه او کجا است، آیا او را در زندگی خود مقدس می‌داریم.
عزیزان دعا در واقع کند و کاو و تلاش برای رشد در معرفت و شناخت خداوند است. شاید بگویید این جمله تکراری است و چندین بار در قسمت‌های مختلف گفته شده، بله درست است! تکرار بهترین روش برای به خاطر سپردن است. مسیح در این دعا به ما میآموزد که شناخت خداوند و تقدیس آن در زندگی‌های ما در اولویت است نه فرمایشات و نیازهای ما. شاید بگویید، بعضی درخواست‌ها روحانی است، درخواست برای یک خدمت، درخواست برای دریافت عطایی روحانی و یا درخواست برای نجات دیگران، بله این موضوعات روحانی است و البته هرکدام جای توضیح دارد، اما حتی پیش از دعا برای این موضوعات روحانی نیز، اولویت شناخت شخصیت خدا و قدوسیت وی و تقدیس کردن او در زندگی‌هایمان است. در واقع خداوند می‌خواهد برای او زندگی کنیم و او را در زندگی خود با طرز زندگی خود نشان بدهیم.
و برای من مقدس باشید زیرا که من یهوه قدوس هستم، و شما را از امتها امتیاز کردهام تا از آن من باشید. لاویان ۲۰: ۲۶
که خود را در راه ما فدا ساخت، تا ما را از هر ناراستی برهاند، و امّتی برای خود طاهر سازد که ملِک خاصّ او و غیور در اعمال نیکو باشند. تیطس ۱: ۱۴
۱۵ بلکه مثل آن قدّوس که شما را خوانده است، خودِ شما نیز در هر سیرت، مقدّس باشید؛ ۱۶ زیرا مکتوب است، مقدّس باشید زیرا که من قدّوسم. اول پطرس ۱: ۱۵- ۱۶

وقتی دعا میکنیم، احترام را فراموش نکنیم.
متاسفانه گاهاً صمیمیت تبدیل به بی حرمتی می‌شود. در حالی که، نام تو مقدس باد اشاره به شخصیت خدایی دارد که در قدوسیت محض ساکن است و انسان توان نفوذ به آن حضور را ندارد. اما پسر یگانه‌ی او آن حجاب را از میان برداشته و رابطه‌ی خدای قدوس را با مقدسینی که در خون مسیح شسته شده‌اند میسر ساخته و پرده از میان برداشته شده است. خداوند امروز انسان گناه کار را که با فیض مسیح خلقت تازه ساخته به حضور مبارک خود می‌پذیرد. اما خداوند همان خدا است. او خدای تغییر ناپذیر است. قوم یهود که با قربانی‌های خود به حضور خداوند می‌آمدند سعی تمام بر احترام نهادن به خالق و مالک خود داشتند، آیا ما که قربانی جانهایمان را هم خود خداوند پرداخت کرده نباید احترام مضاعف به خالق کل هستی بنهیم.
در گذشته در فرهنگ خود ما پدر در خانواده دارای احترام و حرمت متفاوتی بود، هرچند هنوز برای بسیاری چنین می‌باشد، اما متاسفانه در بسیاری خانواده‌ها دیگر چنین نیست.
پیشتر پدر و بابا خطاب می‌شدند حالا با اسم کوچک، منصور و رسول! اما درآورتر زمانی است که فرزندان پدر خود را چنین خطاب میکنند، هی با تو هستم.
در کلیساها و در میان مسیحیان نیز چنین بوده، در دعاها خداوند با احترام خطاب قرار می‌گرفت، هرچند صمیمیت بود اما احترام بسیار برای خداوند گذاشته می‌شد. اما امروزه افراد بی حرمتی و کوچک ساختن نام خداوند را نشانه‌ی روحانیت و نزدیکی به خدا می‌دانند و افرادی هم که می‌شنوند غالباً برای این که در دید افراد شخص نا مهربانی جلوه نکنند خود را خنثی و بدون نظر معرفی می‌کنند و یا معروفترین سوء برداشت از کتاب مقدس را مورد استفاده قرار می‌دهند این که: من قضاوت نمی‌کنم.
بیایید به این دعای پولس رسول برای کلیسای افسس نگاهی بیاندازیم.
افسسیان ۳: ۱۴-۲۱

۱۴ از این سبب، زانو می‌زنم نزد آن پدر، ۱۵ که از او هر خانوادهای در آسمان و بر زمین مسمی می‌شود؛ ۱۶ که بحسب دولت جلال خود به شما عطا کند که در انسانیت باطنی خود از روح او به قوت زور آور شوید، ۱۷ تا مسیح به وساطت ایمان در دل‌های شما ساکن شود؛ ۱۸ و در محبت ریشه کرده و بنیاد نهاده، استطاعت یابید که با تمامی مقدسین ادراک کنید که عرض و طول و عمق و بلندی چیست؛ ۱۹ و عارف شوید به محبت مسیح که فوق از معرفت است تا پر شوید تا تمامی پری خدا. ۲۰ الحال او را که قادر است که بکند بی نهایت زیادتر از هرآنچه بخواهیم یا فکر کنیم، بحسب آن قوتی که در ما عمل میکند، ۲۱ مر او را در کلیسا و در مسیح عیسی تا جمیع قرن‌ها تا ابدالآباد جلال باد. آمین.
صمیمیتی مملو از احترام، پولس رسول خدا را به واسطه‌ی فیض مسیح پدر خطاب می‌کند و می‌گوید: نزد او زانو می‌زنم. گویی از روی یک نوشته دعا می‌کند. این پولس، رسول عیسی مسیح است. بزرگترین نویسنده‌ی عهد جدید و اما با وجود این که به خوبی خداوند را می‌شناسد در دعا احترام را از یاد نمی‌برد.
بله او پدر ما است و به واسطه کار مسیح، فرزندان او هستیم هرچند او پر محبت و رئوف است اما حرمت او بسیار مهم است.
او باید در فکر ما در گفتار ما و اعمال ما همواره حرمت گذارده(تقدیس) شود.
مزمور ۲: ۱۰- ۱۱
۱۰و الآن ای پادشاهان تعّقل نمایید! ای داوران جهان متنبّه گردید! ۱۱ خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید! ۱۲ پسر را ببوسید مبادا غضبناک شود و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه‌ی آنانی که بر او توکل دارند.

خداوند خودش، ما را به وسیله‌ی خون عیسی مسیح تقدیس کرده است و می‌خواهد ما قدوس بودن خدای خودمان را به جهان نشان بدهیم.
اول قرنتیان ۶: ۲۰
۲۰زیرا که به قیمتی خریده شدید، پس خدا را به بدن خود تمجید نمایید.
متی ۵: ۱۶
۱۶ همچنین بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیکوی شما را دیده، پدر شما را که در آسمان است تمجید نمایند.
اول پطرس۲: ۹
لکن شما قبیله‌ی برگزیده و کهانت ملوکانه و امّت مقدّس و قومی که مِلک خاصِّ خدا باشد هستید، تا فضایل او را که شما را از ظلمتْ به نور عجیب خود خوانده است، اعلام نمایید.
نام تو مقدس باد... یعنی، من تو را در زندگی خود با ارزشترین می‌دانم.
عیسی مسیح در ابتدا فرمود: بگویید: ای پدر، پس رابطه‌ی پدر و فرزندی باید برقرار باشد و اگر فرزندیم، باید مسولیت‌پذیر بوده و شبیه پدر باشیم.
پسر كو ندارد نشان از پدر تو بيگانه خوانش مخوانش پسر
این حق ما نبوده که فرزند باشیم، بلکه این یک امتیاز است، امتیازی در فیض خداوند. پس طلبکار نباشیم، ما بدهکار بودیم و عیسی مسیح بدهی ما را پرداخت کرده.
یوحنا ۱: ۱۲
اما به آن کسانی که به او ایمان آوردند این قدرت را داد تا فرزند خدا شوند.یعنی به هرکه به اسم او ایمان بیاورد.
مانند یک آینه نور خدا را بازتاب دهیم و در زندگی خود قدوسیت خدا را نشان بدهیم.
ای پدر ما که در آسمانی نام تو مقدس باد
تو قدوس مطلق هستی و من که در دعا به حضور تو میایم، می‌خواهم مرا که با خون مسیح تقدیس کرده‌ای همواره برای خود به کار ببری تا تقدسی که در مسیح به من داده شده را زندگی کنم و نجات را به دیگران اعلام نمایم، باشد تا بسیاری قدوس بودن تو را ببینند و در خون مسیح برای تو تقدیس کرده شوند.
خداوند قوم اسرائیل را برگزید تا او را در میان امتها اعلام نمایند و متفاوت از دیگر قوم‌ها برای او زندگی کنند. اینها همه سایه‌ای بود از برگزیدگی ایمانداران به عیسی مسیح و ماموریت آنها، تا او را حرمت کنیم و قدوسیت او را آشکار سازیم.
پس در دعا به یاد داشته باشیم او کیست، برای ما چه کرده، و برای او چگونه زندگی کنیم.
دوم تیموتائوس ۲: ۹
۹ که ما را نجات داد و به دعوت مقدّس خواند، نه به حسب اعمال ما، بلکه برحسب اراده‌ی خود و آن فیضی که قبل از قدیم‌الایّام در مسیح عیسی به ما عطا شد.

چگونه دعا کنیم - بخش دوم